ПОДХОДЫ К ИЗУЧЕНИЮ НАУЧНОГО НАСЛЕДИЯ АБУЛ-ЮСР ПАЗДАВИ
DOI:
https://doi.org/10.47390/SPR1342V4SI2Y2024N03Ключевые слова:
каламская наука, акыд, Абу ал-Юср Паздави, Самарканд, Абу Хафс Умар Насафи, Имам Мухаммад, Имам Мотуриди, Абу Шакур Кеши, Имам Ашари, Бухара.Аннотация
В этой статье информация о становлении калама и акаид и развитии науки акида, ученом Абу Юсре Паздави и его месте в развитии школы калама Матуридия, и его месте в развитии акида и смежные науки в Мовароуннахре выделяются на основе исследований.
Библиографические ссылки
Шайх Абдулазиз Мансур. Қуръони Карим маъноларининг таржима ва тафсири. – Тошкент: Ўқитувчи, 2020.
Шайх Абдулазиз Мансур. Мансур А. Калом илми тарихидан бир лавҳа // Имом Бухорий сабоқлари журнали. – 2004. - № 4.
Али ибн Султон Муҳаммад ал-Қори. “Мирқотул мафотиҳ фи шарҳи мишкотул масобиҳ”. Байрут, 2002 й.
Абдулҳамид Маҳмуд Таҳмоз. Ал-фиқҳ ал-ҳанафий фи савбиҳ ал-жадид. – Дамашқ: Дор ал-қалам, 2009.
Алоуддин Абу Бакр ибн Масъуд Косоний. Бадоиъ ас-саноиъ фи тартиб аш-шароиъ. – Қоҳира: Дор ал ҳадис, 2005.
Доктор Ваҳба Зуҳайлий. Фиқҳ ал-исломий ва адиллатуҳ. – Дамашқ: Дор ал-фикр, 2006.
Ибн Қутлубғо. Тож ат-Тарожим фи табақот ал-Ҳанафия. – Боғдод, 1962.
“Ислом маърифати”. Ўзбекистон мусулмонлар идораси. Уламолар Кенгаши. – Тошкент: “Тошкент Ислом университити” нашриёти, 2005.
Зафар Аҳмад Усмоний Таҳонавий. Иъло ас-сунан. – Байрут, Ливан: Дор ал-фикр, 2001.
Самъоний Абу Саъд Абдулкарим ибн Муҳаммад ибн Мансур ат-Тамимий. Ал-Ансоб. Ж.I. – Байрут: Мактабатул асрия, 1998.
Абдулкарим ибн Муҳаммад Самъоний. ал-Ансоб. – Қоҳира. Дор ал-Жинон, 1988. – Ж. I.
Шамсиддин Заҳабий. Сяру аъламин нубало. – T.: “Ҳилол нашр” нашриёти, 2017.
Абдулҳай Лакнавий. ал-Фавоид ал-баҳийа. – Байрут: Дор ал-маърифа, 1998.
Хайриддин Зириклий. Ҳадят ал-орифийн. Истанбул: Ислом тадқиқотлари институти, 1999. – Ж. 1.
Умар Ризо Каҳола. Муъжам ал-муаллифин. – Қоҳира: Иҳё ат-турос ал-арабия, 1999. – Ж. 2. – Б. 501.
Лакнавий. “ Ал-Фавоиду-л-баҳийа”. – Қоҳира: Мактабату-л-ҳажр ли-т-тибъот ва-н-нашр, 1993. – Ж. I.
Насафий Абу Ҳафс Умар ибн Муҳаммад. Ал-қанд фи зикри уламои Самарқанд / Назар Муҳаммад ал-Фарёбий таҳрири остида. – Саудия Арабистони: Мактабатул Кавсар, 1991.
Ибн Хавқал. Мовароуннаҳр //араб тилидан таржима ва изоҳлар муаллифи т.ф.д. Ш.С.Камолиддин. – Т.: “Ўзбекистон милий инциклопедияси” давлат илмий нашриёти, 2011.
Поён Равшанов. Қашқадарё Тарихи. – Т.: “Фан” нашриёти, 1995.
Уватов У. Буюк юрт алломалари. – Т.: “Ўзбекистон” НМИУ, 2016.
Уватов У. Касбилик Фахр ал-ислом ал-Паздавий. – Т.: “Халқ сўзи” газетаси, 2002. – 6 декабр сони.
Ҳудуд ал-олам // форс тилидан таржима ва изоҳлар муаллифи Омонулла Бўриев. – Т.: Ўзбекистон, 2008.
Бартольд В. Работы по исторической географии // Соч. ¬ Mосква: Наука, 1965. – T. III.
Абу Муҳаммад Абдулқодир ибн Абул Вафо Муҳаммад ибн Муҳаммад Мисрий Қураший Ҳанафий. Ал-Жавоҳир ал-музия фи табақоти-л-ҳанафия / Таҳқиқ муаллифи: Доктор Абдулфаттоҳ Муҳаммад Ҳалвоий. – Қоҳира: Мактабату-л-ҳажр ли-т-тибъот ва-н-нашр, 1993. – Ж. II.
Ёқут Ҳамавий. Мўъжам ал-булдон. – Байрут: Дору Содр, 1977.
Шайх Муҳаммад Содиқ Муҳаммад Юсуф. Фиқҳий йўналишлар ва китоблар. – Тошкент: “Sharq”, 2011.
Саидмухтор Оқилов. Абу-л-Муин Насафий илмий мероси ва мотуридийлик таълимоти. – Тошкент: Мовароуннаҳр нашриёти, 2008.
Имом Аъзам. Имом Аъзам асарлари. – Тошкент: Мовароуннаҳр нашриёти, 2003.
Улрих Рудолф. Ал-Мотурудий ва Самарқанд суннийлик илоҳиёти. – Тошкент: Имом Бухорий халқаро жамғармаси-ўзбекча нашр ҳуқуқи, 2001. – Б. 160.
Абул Юср Муҳаммад Паздавий. Усул ад-дин. ¬– Миср, Мактаба ал-Азҳария лит турос, 2003.
Абдуллоҳ Абдулҳамид Саад. Ўрта Осиё олимлари қомуси. – Тошкент: Имом Бухорий республика илмий-маърифий маркази нашриёти, 2007.
Шамсиддин Заҳабий. Сияр аълам ан-нубала. – Байрут: Дор ал-китоб ал-арабий, 1995. – Ж. 18.
Оқилов С. Абу Мансур ал-Мотуридий илмий мероси ва мотуридийлик таълимоти // Монография. – Тошкент: Ҳилол, 2020.
Ибн Яҳё. Шарҳу жумали усул ад-дин. Туркия жумҳурияти “Сулаймония” кутубхонаси, Шаҳид Али бўлими. – Қўлёзма. Инв. 1648/II.