ЎЗБЕКИСТОНДА ЕР-СУВ ИСЛОҲОТИ ЖАРАЁНИДА ИЖТИМОИЙ МУОММОЛАР
Kalit so'zlar
https://doi.org/10.47390/SPR1342V4I1Y2024N08Kalit so'zlar
“Меҳнат учун фойдаланиш нормаси”, ўртаҳол деҳқон ери, иш ҳайвони, деҳқончилик асбоблари, уруғлик, ВКП, КП(б), вақф мулклари.Annotasiya
Ушбу мақолада Туркистон Автоном Республикасида янги иқтисодий сиёсатнинг дастлабки йилларида қишлоқ аҳолиси орасида айнан камбағал деҳқон қатламлари миқдори бирмунча қисқарди. Бунга юқорида айтиб ўтилганидек, бозор муносабатлари ижобий таъсир кўрсатган бўлса, иккинчи бир томондан 1921-22 йиллардаги ер ислоҳоти ижобий таъсир кўрсатган эди. Бу йилларда ўртаҳол деҳқонларнинг салмоғи сезиларли даражада ўсди.
Manbalar
Изменение классовой структуры общества в Узбекистане за годы Советской власти (1917 – 1980 гг.). – Т.: Фан, 1984. – С. 119.
Абдуллаева Я. Қорақалпоғистон хотин-қизлари: кеча ва бугун (XIX асрнинг охири ва XX аср). – Т.:Ижод дунёси, 2004. – Б. 133.
Джамалов О.Б. Социально-экономические предпосўлки сплоҳной коллективизации сельского хозяйства в Узбекистане. Госиздат УзССР, 1950. – С. 15.
Ўзбекистон Коммунистик партияси съездларининг резолюция ва қарорлари. –Т.: Ўздавнашр, 1958. – Б. 87.
Ўзбекистоннинг янги тарихи. Иккинчи китоб. Ўзбекистон Совет мустамлакачилиги даврида. – Т.: “Шарқ”, 2000. – Б. 331-334.
Расулов Б.М. Ўзбекистонда коллективлаштириш жараёнидаги сиёсий қатағонлар ва сургун қилинган деҳқонлар аҳволи (1929-1959 йиллар) – Т.: “Шарқ”, 2012. – Б. 82.
