IBN SINONING ASH-SHIFO ASARINING ISLOM VA YEVROPA FALSAFASIGA TAʼSIRI
Kalit so'zlar
https://doi.org/10.47390/SPR1342V5SI9Y2025N10Kalit so'zlar
Ibn Sino, Ash-Shifo, falsafa tarixi, islom falsafasi, Lotin Yevropasi, tarjimalar, mashshoiy anʼana, ilohiyot, kalom, tasavvuf.Annotasiya
Ushbu maqolada Abu Ali Ibn Sinoning “Ash-Shifo” asarining islom falsafasi, kalom, tasavvuf va Lotin Yevropasi ilm-falsafa tarixidagi oʻrni ilmiy jihatdan tahlil qilinadi. Tadqiqot davomida “Ash-Shifo”ning mantiq, ontologiya, epistemologiya, tabiiy fanlar va psixologiya boʻyicha taʼsiri, bu asardan keyingi musulmon va gʻarb mutafakkirlariga koʻrsatgan ilmiy yoʻnalishlari oʻrganiladi. Shuningdek, Ibn Rushd, Suhravardiy, Gʻazzoliy, Fahriddin Roziy, Ibn al-Arabiy kabi allomalar bilan gʻoyaviy aloqalari ham tahlil qilinadi. Maqolada asarning XII asrdan boshlab Lotin tiliga tarjimalari va oʻrta asr Yevropa tafakkuriga kirib borishi jarayoni tarixiy manbalar asosida yoritilgan.
Manbalar
1. Anawati, G. C. (1950). Muʾallafatu ibn Sina. Qohira, 29–31, 69–79.
2. Bekir Karlığa. (2004). İslâm Düşüncesi’nin Batı Düşüncesi’ne Etkileri. İstanbul: İnsan Yayınları.
3. Butterworth, C. E., & Kessel, B. A. (2002). İslâm Felsefesinin Avrupa’ya Girişi (Ö. M. Alper, Trans.). İstanbul: Klasik Yayınları.
4. Daiber, H. (1999). Bibliography of Islamic Philosophy (Vols. 1–2). Leiden: Brill.
5. Gilson, E. (1955). History of Christian Philosophy in the Middle Ages. New York: Random House.
6. Gutas, D. (1988). Avicenna and the Aristotelian Tradition. Leiden: Brill.
7. Ibn Abi Usaybiyʿa, M. (1965). Uyunu’l-anbo fî tabaqoti’l-atibbo (N. Rızo, Ed.). Bayrut: Dar al-maʿrifa.
8. Ibn al-Qiftiy, A. b. Y. (1903). Kitabu ixbori’l-ulama bi-axbori’l-hukamo: Tarixu’l-hukamoʾ (J. Lippert, Ed.). Leipzig: Brockhaus.
9. Ibn Sino, H. b. A. (n.d.). ash-Shifo al-ilohiyyot (1) (G. C. Anawati & S. Zoyed, Eds.). Tehran:.
10. Ibn Sino, Ḥ. b. A. (1960). ash-Shifo al-ilohiyyot (2) (G. C. Anawati & S. Zoyed, Eds.). Qohira: al-Matbaʿa al-Amiriyya.
11. Ibn Sino, H. b. A. (1959). al-Ishorat va’t-tanbihot (S. Dunyo, Ed.). Cairo: Dar al-maʿorif.
12. Ibn Sino, H. b. A. (1985). an-Najot (M. Fahri, Ed.). Bayrut: Dar al-afaq al-Jadida.
13. Ibn Sino, H. b. A. (n.d.). ash-Shifo at-tabiʿiyyot (1): as-Samoʿu’t-tabiʿiy (S. Zoyed & I. Madkur, Eds.).
14. Ibn Sino, H. b. A. (1970–1966). ash-Shifo al-mantiq (I–IV) (M. al-Hudayriy, S. Zoyed, E. A. Afifiy, A. F. al-Ahvoniy, M. S. Salim, & A. Badaviy, Eds.). Qohira: Various Publishers.
15. Ibn Sino, H. b. A. (1994 [1371/1413 AH]). al-Mubohasot (M. Bidorfer, Ed.). Qum: Intishorot-i islamiy.
16. Janssens, J. L. (1991). An Annotated Bibliography on Ibn Sina: 1970–1989. Leuven: Peeters Publishers.
17. Mahdaviy, Y. (1954 [1333 h.]). Fihrist-i Nushaho-yi Musannafot-i ibn Sino. Tehran: Donishgoh-i Tehron.
18. Meranbon, J. (1996). Medieval Christian and Jewish Europe. In S. H. Nasr & O. Leaman (Eds.), History of Islamic Philosophy (Vol. 2, pp. 1003–1006). London: Routledge.
19. Reisman, D. C. (2002). The Making of the Avicennan Tradition. Leiden: Brill.
20. Ergin, O. (1956). İbni Sina Bibliografyası. İstanbul: Maarif Basımevi.
